RELACJA - Święto Palanta w Grabowie - 02.kwietnia 2024

Nie ma Złej P o g o d y Na R o w e r jest tylko nieodpowiednie ubranie.

2 kwietnia, wtorek poświąteczny, w deszczowy poranek, trzyosobową grupą rowerzystów udaliśmy się na Święto Palanta w Grabowie. Pociągiem ŁKA podróżowaliśmy do miejscowości Łęczyca. Przez zabytkową część miasta, ścieżką rowerową dojechaliśmy do drewnianego kościoła z 1711 r. p.w. Świętego Bartłomieja w Topoli Królewskiej. Następnie nawiedziliśmy na cmentarzu parafialnym, drewniany kościół z 1845 r. p.w. Świętego Rocha. W dalszą drogę do miasta Grabowa przez miejscowość Siedlec jechaliśmy pod silny czołowy wiatr (daliśmy radę), którego siła i kierunek okazał się bardzo przyjazny w drodze powrotnej do Łodzi. Do miasta Grabowa (prawa miejskie Grabów odzyskał 1 stycznia 2024 r.), znanego również z uprawy cebuli, przybyliśmy w trakcie rozpoczęcia uroczystości. Na Placu Kościuszki (gdzie stoi pomnik Tadeusza Kościuszki), organizatorzy powitali....

 

 

 

 

 

 

 

 

....dość licznie przybyłych oficjeli, wśród nich „Króla Palanta”. Odbyło się oficjalne losowanie Matek (dotyczy drużyn biorących udział w grze w palanta), przy pomocy kija do palanta. Uroczystości towarzyszył występ Gminnej Orkiestry Dętej. Główny punkt uroczystości Święta Palanta - mecz pokazowy dwóch drużyn (czerwoni i niebiescy) odbył się na boisku podzielonym na połowę – niebo i piekło. Gra polegała na odbiciu piłki kijem palantowym, łapaniem jej przez drużynę

przeciwną. W przypadku spełnienia wymogów regulaminu, drużyna z Piekła, przechodziła do Nieba. Mecz ku zadowoleniu zawodników i kibiców, zakończył się

remisem. Naszą skromną grupę organizatorzy poczęstowali ciepłym, dobrym żurkiem. Udzieliliśmy wywiadu redaktor miejscowej gazety oraz redaktor TVP 3.

Podczas wyjazdu z Grabowa obejrzeliśmy budynek byłej synagogi z 1881 r. Trasa powrotna do Łodzi wiodła w początkowej fazie przez obszar pokryty łąkami

Pradoliny Warszawsko–Berlińskiej. Dalej drogami bocznymi, przy małym ruchu samochodowym, przez Nagórki, Leźnicę Małą (kościół drewniany pw. św. Marii Magdaleny), Leźnicę Wielką. Z Różycy Żmijowej do Parzęczewa częściowo drogą szutrową. W Parzęczewie zatrzymaliśmy się na rynku, a następnie przed kościółkiem cmentarnym p.w. św. Rocha, drewnianym, z 1 poł. XVII w. Dalsza trasa to Florentynów, Nakielnica i Aleksandrów Łódzki.

Do Łodzi przyjechaliśmy przed godziną osiemnastą. W miłej i sympatycznej atmosferze przejechaliśmy trasę o długości ponad 90 km.

Udział wzięli:

Mirka Ch. - zdjęcia, Mariusz K. oraz Wiesiek G. - prowadzenie i relacja.