Henryk Ginter - patron klubu ŁKTK

 Henryk Ginter Urodził się 13 sierpnia 1899 roku w Zbiersku k. Kalisza. W 1908 r. wraz z rodziną przeniósł się do Ostrowca Świętokrzyskiego, w 1928 r. do Strugi k. Warszawy, a 1946 r. do Wołomina. W Ostrowcu Świętokrzyskim uczęszczał do progimnazjum, a następnie w Solcu nad Wisłą do seminarium nauczycielskiego. Do 1919 r. prowadzi drużynę harcerską. Pracę zawodową jako nauczyciel rozpoczął w 1919 r., a wkrótce w różnych instytucjach finansowych. Od 1955 r. pracuje w ZG PTTK jako etatowy sekretarz Komisji Turystyki Kolarskiej. W 1968 r. przeszedł na emeryturę. Zainteresowania krajoznawcze odziedziczył po ojcu. W 1910 r. uczestniczył w pierwszej w życiu wycieczce do klasztoru na Św. ..... wynajętą przez rodzinę furmanką. Później w latach 1912-13 odbywa z kolegami kilka wycieczek pieszych w okolice Ostrowca oraz uczestniczy w wycieczkach krajoznawczych organizowanych przez dyrektora ostrowieckiego progimnazjum p. Czaplickiego. W 1922 roku kupił używany rower warszawskiej firmy Franciszka Zalewskiego; spełnił tym samym swoje kilkuletnie marzenia. Sam lub z kolegami bierze udział w licznych wycieczkach rowerowych, z których najsłynniejsze to wyjazd w 1925 r. do Puszczy Solskiej, a w 1932 r. do Gdyni i na Hel. W 1937 r. nawiązuje kontakty z Warszawskim Towarzystwem Cyklistów. Uczestniczy w licznych organizowanych przez Towarzystwo wycieczkach. W rok po tym bierze udział w dużej wyprawie rowerowej na trasie: Warszawa - Lublin - Lwów - Okopy Św. Trójcy. W czasie okupacji rower staje się jego głównym środkiem w codziennych wielokilometrowych dojazdach do pracy. Po wojnie w reaktywowanym WTC zostaje członkiem zarządu. W 1950 r. po reorganizacji sportu i likwidacji organizacji sportowo - turystycznych przechodzi wraz z innymi działaczami WTC do powstałego PTTK. Wchodzi w skład utworzonej 23 kwietnia 1952 r. Komisji Turystyki Kolarskiej Zarządu Głównego PTTK. Członkiem Komisji jest nieprzerwanie 25 lat, pełniąc w latach 1955-68 funkcję sekretarza, a następnie do 1977 r. funkcję wiceprzewodniczącego. Przez wiele lat skład Kapituły Odznaczeń Zarządu Głównego PTTK. Miał uprawnienia przodownika turystyki kolarskiej (Nr 94) i instruktora turystyki kolarskiej (nr l). Jego działalność w KTKol. ZG PTTK cechuje niesłabnąca aktywno?ć i pełne oddanie turystyce kolarskiej. Szczególnie dba o sprawy organizacyjne, szkoleniowe i sprzętowe. Gorąco propaguje krajoznawczy charakter imprez. Był jednym z twórców obecnego modelu turystyki kolarskiej PTTK i organizatorem pierwszych kursów przodowników i instruktorów turystyki kolarskiej. Wspólnie z W. Gabarą opracował skrypt szkoleniowy "Poradnik turysty kolarza", wydany przez KTKol. ZG PTTK w 1965 r. Organizował, a później koordynował pierwsze centralne zloty turystów kolarzy, ogólnopolskie zloty przodowników turystyki kolarskiej oraz międzynarodowe rajdy kolarskie AIT organizowane w Polsce. Pomagał w tworzeniu okręgowych i oddziałowych komisji oraz klubów turystyki kolarskiej, zostając członkiem honorowym wielu z nich. Za zasługi dla PTTK a w szczególności dla turystyki kolarskiej otrzymał wiele odznaczeń i wyróżnień m. in. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Odznakę 1000-lecia Państwa Polskiego, Odznakę Zasłużonego Działacza Turystyki, Medal 100-lecia Polskiej Turystyki, Złotą Honorową Odznakę PTTK, Złotą Odznakę PZKol. i Złoty medal AIT. Plenarne zebranie KTKol. ZG PTTK w styczniu 1977 r. nadało Mu tytuł Honorowego Przewodniczącego Komisji Turystyki Kolarskiej Zarządu Głównego PTTK a Krajowy Zjazd PTTK w maju 1977 r. tytuł Honorowego Członka Polskiego Towarzystwa Turystyczno Krajoznawczego. Zmarł 18 kwietnia 1978 roku w Wołominie, pochowany został na cmentarzu w Kobyłce. W roku 2001 została przeprowadzona ekshumacja ŚP Aliny i Henryka Ginterów z Kobyłki do Warszawy, spoczywają teraz na Cmentarzu Brudnowskim, kwatera 2G, rząd 5, grób 12.
Opracował Włodzimierz Balicki