adminlktk - blog

Zgodnie z wieloletnią tradycją, przed Świętem Zmarłych,w dwie ostatnie październikowe soboty, dość liczna grupa rowerzystów z naszego klubu nawiedziła kilkanaście grobów naszych kolegów, na dziesięciu łódzkich nekropoliach. Na mogiłach zapalono znicze, była chwila zadumy, był czas na wspominki. Byliśmy m.in. przy grobie Jurka Klamana – jednego z pierwszych prezesów naszego klubu. Pochyliliśmy głowy nad grobami naszych kolegów, którzy odeszli w ostatnich czasach – Wojtka Herowskiego, Sławka Zagórowicza, Grzesia Mańkowskiego. Ś.P. Kolegom – Pięknych Tras w Rowerowym Niebie. Prowadzenie: Mirek J. i Wiesiek G. oraz relacja Zdjęcia: Michał Sz, i Jacek s.

W HOŁDZIE CICHOCIEMNYM ŻOŁNIERZOM ARMII KRAJOWEJ W 9 osób, członków ŁKTK, pod fachowym przewodnictwem Wiesia G. w sobotę 12 października 2019 r. wzięliśmy udział w XIV Rajdzie Szlakiem Cichociemnych Żołnierzy AK organizowanym przez łowicki Oddział PTTK, którego komandorem był Adam Szymański. Nasza grupa, jadąc z Łodzi przez Kalonkę, Skoszewy, Dmosin, połączyła się z pozostałymi w Łyszkowciach, gdzie przy grobie Henryka Kocemby poznaliśmy historię życia tego bohaterskiego żołnierza – oficera AK w obwodzie łowickim, odpowiedzialnego za organizację zrzutów z Wielkiej Brytanii – w wyniku denuncjacji przez konfidentów gestapo, bestialsko zamordowanego 19 grudnia 1943 r. Z Łyszkowic udaliśmy się do Czatolina, pod pomnik upamiętniający zrzut Cichociemnych. Jan Piwnik „Ponury” to legenda Cichociemnych. Wraz z innymi dwoma spadochroniarzami wylądował w nocy z 7 na 8 listopada1941 r. na zrzutowisku „Ugór” w pobliżu Czatolina. Przy pomniku podczas oficjalnych uroczystości, złożeniu wieńców, kwiatów, zapaleniu zniczy, poznaliśmy dość szczegółowo historię Cichociemnych. Komandor Adam wyczerpująco opowiedział o znaku spadochronowym AK, który został umieszczony na tegorocznym znaczku rajdowym. Znak zaprojektowany i ustanowiony decyzją Władysława Sikorskiego 20 czerwca 1941 r., graficznie wykonany przez Mariana Walentynowicza w kształcie spadającego do walki orła ma dwie wersje: bojowy i zwykły. Na wewnętrznej stronie wyryte hasło „Tobie ojczyzno” i nr ewidencyjny znaku. Na bojowym, w przeciwieństwie do zwykłego orzeł ma zloty dziób i pazury. Do zwykłego znaku prawo mają żołnierze posiadający wyszkolenie spadochroniarzy – przyznano ich 6536. Do bojowego prawo ma 316 żołnierzy (w tym 1 kobieta – Elżbieta Zawadzka), których udało się przerzucić do kraju a więc biorących udział w bojowej akcji spadochronowej. 20 listopada 1944 r. zmieniono wzór znaku bojowego dodając pozłacany wieniec laurowy przymocowany od spodu do szponów orła. 5 lutego 1954 r. w Londynie jeszcze raz zmieniono wygląd znaku bojowego dodając srebrną kotwicę „Polski Walczącej” umieszczoną wewnątrz wieńca laurowego. Po oficjalnej uroczystości zaproszeni zostaliśmy na posiłek przy ognisku na terenie OSP w Czatolinie. Za udział otrzymaliśmy piękne podziękowanie – dyplom. Nie zwlekając ruszyliśmy w drogę powrotną, by dotrzeć do domów przed nocą. Odwiedziliśmy Domaniewice podziwiając tam piękne organy w kształcie orła z koroną. Przez Głowno dotarliśmy do Bratoszewic wyrażając żal nad niszczejącym pałacem Rzewuskich z początku XX wieku, zaprojektowanym w stylu renesansu francuskiego. Dalej Stryków, Dobra i Łódź. Przejechaliśmy średnio 110 km. Żeby nie było zbyt monotonnie powrót urozmaicał kolega Andrzej R. psikusami i ciekawymi anegdotkami. Tekst i fot.: MCH

więcej zdjęć w albumie FB - [LINK]

Jak zwykle o godz.9.00 ze Starego Rynku w Łodzi ruszyła niedzielna wycieczka rowerowa. Tematem przewodnim było spotkanie z sokolnikiem. Bez przeszkód lokalnymi drogami dotarliśmy na miejsce. Nietypowe to gospodarstwo,cisza,spokój brak drobnego inwentarza kur, kaczek, gęsi za to w wolierach piękne okazy ptaków drapieżnych sokołów a także sów. Wiadomo kury to smakowity pokarm dla drapieżców. Po przywitaniu się z gospodarzami odbył się pokaz. Trzymając na uzbrojonej w skórzaną rękawicę ręce (ochrona przed ostrymi jak brzytwa szponami ptaka) dorodnego sokoła, gospodarz opowiadał nam o ich zwyczajach, sposobie zdobywania pokarmu i innych. Ciekawostką jest że ptak ten w locie nurkowym po zdobycz może osiągać szybkość do 300 km/godz. Wzrok też ma sokoli. Z wysokości ok. 800 m wypatrzy małą mysz na otwartym polu. Pytań do p. Piotra było wiele, jak wygląda opieka nad ptakami, ile razy w roku odbywają się lęgi i wiele innych. Natomiast sokół pięknie pozował do fotografii. Na drugim stanowisku p. Julitta prezentowała dorodny okaz pana Tutka tj. sowy płomykówki. Każdy z ptaków ma swoje imię. Dowiedzieliśmy się co to są szlary i do czego służą. Sowy posiadają wspaniały słuch. Usłyszą szelest gryzonia nawet do 1 m pod ziemią. I tutaj pytań na temat sów było wiele. Tutek spokojnie siedział na ręce pani był ospały to nie jego pora aktywności. Sowy polują nocą. Potem mieliśmy możliwość zaprzyjaźnić się z psami rasy Barbet, których to hodowlę prowadzą gospodarze. Po zrobieniu pamiątkowej fotografii i pożegnaniu ruszyliśmy w dalsza drogę do pobliskiego lasu. Tam przerwa na posiłek i dla chcących zbieranie grzybów. Niektórzy cieszyli się obfitym zbiorem. Dalsza droga prowadziła do Łodzi na osiedle Retkinia. Tam w pizzerii spożywając pizzę na świeżo wymieniliśmy swoje wrażenia z wycieczki. Po konsumpcji nastąpiły pożegnania. Wycieczka dobiegła końca. W wycieczce udział wzięło 30 osób.

Prowadzenie i recenzja Jacek Siech.

Fotografie Jacek Siech, Mirosława Chaba i Zbigniew Szczypkowski

Po więcej fotografii z wycieczki zapraszamy na profil FB do folderu - [LINK]

UWAGA! W najbliższą sobotę (12 października) o godz. 13:30 zapraszamy na koncert do Bazyliki Archikatedralnej w Łodzi.

Szczegóły poniżej na plakacie: